Rozdział 2 – Pacific Vista

Beta Nina Avdeeva. Dziękuję <3

~*~

    Kierowca taksówki spoglądał na nas przez całą drogę w lusterku. Czułam się trochę niekomfortowo, ale starałam się nie zwracać na niego uwagi.

Może to przez tę bluzkę albo mój duży biust, pomyślałam i ukradkiem poprawiłam top.

Spojrzałam przez okno, za którym rozciągał się widok na Norton Hill tak cudowny, że aż zapierał dech w piersiach.

Zatrzymaliśmy się w wąskiej alejce. Jo wręczyła pieniądze kierowcy, który ponownie zlustrował nasze sylwetki i zakręcił sumiasty wąs. Przyjął zapłatę i odjechał, zostawiając nas w eleganckiej, a przy tym bardzo drogiej dzielnicy Pacific Vista, w której mieszkała Jo. Promienie słońca ogrzewały nasze ciała, a delikatna bryza przyjemnie muskała twarze.

Założyłam okulary przeciwsłoneczne i rozkoszowałam się pogodą.

– Tutaj jest naprawdę wspaniale – rzuciłam z entuzjazmem, zachwycając się urokliwą dzielnicą. Przeszłyśmy przez alejkę i ujrzałyśmy w oddali piaszczystą plażę z oblewającym ją oceanem. Mnóstwo ludzi opalało się w skąpych strojach, można było dostrzec dużą grupę surferów, którzy prezentowali swoje umiejętności.

– Tak, jest pięknie. W końcu to Pacific Vista – obwieściła Jo, złapała mnie za rękę i energicznie ruszyła. – No, chodź!

– Zaczekaj! – krzyknęłam i zaśmiałam się, przytrzymując okulary, które nieco zsuwały mi się z nosa. Udałyśmy się naprzód, podziwiając tamtejsze wille mieszczące się nad wodą. Szłyśmy wąską uliczką biegnącą wzdłuż plaży, kiedy to Jo zaczęła do kogoś machać i się uśmiechać.

– Simon! – zawołała i pobiegła w stronę wysokiego blondyna, który spoglądał w naszą stronę. – Viv, chodź! Musisz poznać Simona. – Kolejny raz złapała mnie za rękę i szarpnęła. Popędziłyśmy do chłopaka, a raczej postawnego mężczyzny, który posłał nam pogodny uśmiech.

– Cześć, Jo! Widzę, że kogoś ze sobą przyprowadziłaś. Kogoś naprawdę pięknego. Jestem Simon. A ty jesteś... – powiedział i spojrzał na mnie. Miał potargane mokre włosy, w których można było dostrzec drobinki soli. Jego muskularne ciało okrywał kostium surfera. W ręku trzymał seledynową deskę surfingową.

– Niezainteresowana – oznajmiłam, uśmiechając się sztucznie i podałam mu rękę. Blondyn zlustrował mnie wzrokiem, zatrzymując się na mojej bluzce.

No świetnie, pomyślałam.

– I w dodatku zabawna.

– To właśnie jest Vivian, o której ci opowiadałam – mruknęła Jo. Zerknęła na mnie i uniosła brew.

Simon wciąż wpatrywał się we mnie. Czułam się nieco skrępowana, ale wcale nie imponowało mi to, że tleniony nie mógł oderwać ode mnie wzroku. Po zerwaniu z Jakiem miałam dość facetów i żadna przystojna, jasnowłosa istota nie mogła zmienić mojego zdania.

– A więc niezainteresowana Vivian przeprowadziła się do naszego uroczego miasta.

– Tak, dokładnie – odparłam cicho.

– Gdzie reszta? – wtrąciła Jo, zmieniając temat. Simon przeczesał włosy i wskazał ręką grupę surferów nad oceanem.

– Jared jest tam. Ja niestety muszę lecieć, chłopaki mnie wołają, ale niebawem do was dołączę. Susan i Agnes opalają się gdzieś, jest z nimi Tommy. Znajdźcie ich.

– Zaraz do nich dołączymy. Dzięki, Simon.

– Nie ma sprawy. To... – zerknął na mnie kątem oka – ...do zobaczenia.

– Pa – mruknęłam i patrzyłam, jak blondyn oddala się od nas.

– Gorący, prawda? – rzuciła Jo i uśmiechnęła się do mnie od ucha do ucha.

– Tak, jasne – westchnęłam i przewróciłam oczami.

Ruszyłyśmy w stronę plaży, mijając wielu ludzi paradujących w kusych strojach. Było naprawdę parno. Czułam, jak gorące słońce rozgrzewało moje ciało. Przeszłyśmy spory odcinek wzdłuż wybrzeża, kiedy to Jo pobiegła w kierunku dwóch dziewczyn, siedzących i opalających się w towarzystwie czarnoskórego chłopaka.

– Hej! – ryknęła Jo i uścisnęła dwie brunetki, a następnie przywitała się z chłopakiem.

Jedna z dziewczyn zmierzyła mnie wzrokiem, zerkając spod ciemnych okularów. Zbliżyłam się do dziewczyn, które miały już idealną opaleniznę, ale wciąż łapały promienie słońca.

– Cześć, jestem Vivian – odparłam nieco skrępowana.

Chłopak popatrzył na mnie, ukazując rząd śnieżnobiałych zębów, które kontrastowały z jego odcieniem skóry.

– Tom, ale możesz mówić na mnie Tommy – powiedział, wyciągając do mnie dużą, męską dłoń. Uścisnęłam ją lekko, ukradkiem lustrując umięśnione ciało chłopaka. – To Agnes i Susan – dodał, wskazując na dziewczyny, które zalotnie pomachały do mnie ręką. Nie bardzo wiedziałam, jak miałam na to zareagować, więc uniosłam rękę ku górze i się uśmiechnęłam.

– Miło mi – mruknęłam.

– Studiujesz z Jo? – zapytała brunetka o imieniu Susan. W odpowiedzi kiwnęłam głową.

– No, to trzeba pokazać nowej koleżance nasze miasto – mruknęła brunetka o pełnych ustach przedstawiona jako Agnes, zerkając w moją stronę i wsmarowując w ciało kolejną porcję olejku. Jej koleżanka pokiwała głową i zmierzyła mnie wzrokiem.

– To jak, umawiamy się na weekend? – zapytała Jo, unosząc brwi i patrząc to na przyjaciół, to na mnie. Tommy klasnął w dłonie.

– Jak najbardziej! – rzucił uradowany, zerknął na leżące dziewczyny i klepnął Susan w jędrny pośladek. Ona pisnęła cicho i szturchnęła chłopaka, a następnie uśmiechnęła się łobuzersko.

Przyjaciele Jo wydawali się w porządku, więc postanowiłam dać im szansę.

– A ty, Vivian? – Zwróciła się do mnie Susan, podnosząc się na łokciach.

Uśmiechnęłam się lekko, zastanawiając się nad propozycją spędzenia z nimi czasu. Poza Jo nie miałam żadnych przyjaciół w mieście, a poznanie nowych ludzi wydawało się dobrym pomysłem. Przypomniałam sobie, że zgodziłam się na przyjęcie u sąsiadów. Na szczęście miało odbyć się ono następnego dnia, a mieliśmy dopiero czwartek. Postanowiłam więc zgodzić się na ich propozycję.

– Jak dla mnie spoko – oznajmiłam entuzjastycznie.

Jo dała mi kuksańca w bok i puściła oczko.

– Okej, to później dogadamy się co do miejsca i godziny – zaproponowała Agnes, po czym nałożyła okulary przeciwsłoneczne na nos.

– Super, to jesteśmy umówieni – powiedziała uradowana Jo.

______________________

edit. 12.11.2019 r. korekta